Prostytucja bez tajemnic w książce "Córy nocy" Isabel Pisano

"Córy nocy" Isabel Pisano jest książką, która trafiła do mnie przez zupełny przypadek. Kupując ją nie wiedziałam o czym będzie, nawet nie zadałam sobie trudu,żeby przeczytać opis znajdujący się z tyłu strony. Po prostu będąc w zakupowym biegu w Biedronce natrafiłam na wyprzedaż książek. Wrzuciłam kilka do koszyka i już leciałam do kasy. Skusiła mnie sztywna okładka i niska cena - taka ze mnie sroczka.

Opis autora:

Moja opinia:

Isabel Pisano jest dziennikarką, która odwiedzając różne zakątki świata przeprowadziła szereg wywiadów z  kobietami uprawiającymi seks za pieniądze. Taki charakter ma też ta książka - wywiady, okraszone komentarzami autorki. Poznajemy w niej kilkanaście dziewczyn, które w różnych okolicznościach trafiły na ten rynek pracy. Jedne związane są z agencjami i decydują się dobrowolnie w ten sposób zarabiać, oddając agencji 50% zysków. Inne wyjechały ze swojego kraju w celu podjęcia atrakcyjnej pracy, gdzie dopiero na miejscu okazywało się,że zostały oszukane i zmuszane do nierządu. Musiały spłacić swój dług za przejazd do kraju. Kolejne dziewczęta postanowiły zarabiać na ulicy, ponieważ znalazły się w trudnej sytuacji życiowej i widziały w tej pracy nadzieję na lepsze jutro. Jeszcze inne szukały przetrwania podczas wojny i "udostępniały" swoje ciała za trochę jedzenia, papierosy, wodę, którą w zamian dostawali od żołnierzy.

Jest tu wiele historii i każda z nich jest wstrząsająca. Okazuje się,że wiek w tym seks biznesie nie ma wielkiego znaczenia. Ze zniesmaczeniem czytałam o pewnej sędziwej Pani..

..oraz z przerażeniem o dziewczynkach w wieku od 7 - 13lat, które również wykonywały tą profesję.

Oprócz prostytucji znajdziemy tu też wzmiankę o pornobiznesie. Dziewczyna opowiada jak wyglądają castingi do filmu, o tym co się dzieje na planie, jakie narodowości najczęściej się w nich spotyka i czy się to opłaca.

Isabel Pisano pokazuję również różne niebezpieczeństwa związane z tą profesją, choroby, przemoc, morderstwa.

Książkę czyta się trudno. Być może jest ona też troszkę niedopracowana - znalazłam w niej kilka błędów w tłumaczeniu. Same wywiady wydają mi się chaotyczne. Odniosłam wrażenie, że przeprowadzała je początkująca dziennikarka. Czasami naciskała na rozmówczyni zbyt mocno, innym razem nie drążyła wcale tematu. Samą autorkę odebrałam jako osobę fałszywą - z jednej strony podziwia fenomenalną urodę niektórych kobiet, innym razem szydzi(?) dosadnie przedstawia ich braki w wykształceniu/ indywidualność w sposobie myślenia, a także deficyty językowe, przez które rozmowa nie była płynna. Coś w stylu "Kali być, Kali mieć". Sam temat choć na początku wydał mi się ciekawy ( w końcu odnajdujemy w nim nieznane dotąd fakty na temat prostytucji, oraz poruszające i wręcz przerażające historię kobiet oparte na faktach) to w trakcie czytania czułam jego nadmiar, ciężar opowiedzianych tu historii. Przerywałam czytanie i dopiero po jakimś czasie wracałam do tej książki.

Czy Wam polecam? Jeśli koś chciałby dowiedzieć się paru faktów na temat prostytucji, a przy tym lubi czytać historie prawdziwe to tak, dla innych temat ten może się wydawać zbyt trudny.

...........................................................................

Zapraszam na KONKURS, który ruszył dzisiaj na moim facebook'owym profilu.